>
>
>
Έχουμε δίκιο να επαναστατούμε
Ζαν-Πωλ Σαρτρ
Έχουμε δίκιο να επαναστατούμε
Μετάφραση: Φώντας Κονδύλης
Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεότατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι οι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος «νεαρός γέρος» Ζαν-Πωλ Σαρτρ.
Ένα τέταρτο πρόσωπο λαμβάνει μέρος σε όλη αυτή την πλούσια συζήτηση: ο ενσυνείδητος αναγνώστης που, κι αυτός, μέσα από αντεγκλήσεις και έντονες αψιμαχίες που διεξάγονται παντού στον κόσμο αναζητά το δρόμο του για τον σοσιαλισμό, για την ελευθερία, το συνειδητοποιημένο άτομο που αμφισβητεί ταυτόχρονα τόσο τον θεσμό της ιδιοκτησίας, όσο και τον θεσμό της κάθε μορφής εξουσίας.
Σελίδες: 416
Σχήμα βιβλίου: 14χ21
ISBN: 978-960-253-104-5
Τιμή: 23 ευρώ (+φπα) (άδετο) / 26 ευρώ (+φπα) (δεμένο)
ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ
Ζαν-Πωλ Σαρτρ
Έχουμε δίκιο
να επαναστατούμε
Μπέρτραντ Ράσσελ
Η κατάκτηση της ευτυχίας
(Βραβείο Νόμπελ)
Νεοκλής Σαρρής
Οσμανική
πραγματικότητα
(τόμοι 2)
Σ.Ρ. Μιλς
Η αριστοκρατία της εξουσίας
Alain Finkielkraut
H σοφία
της αγάπης
Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεότατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι οι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος «νεαρός γέρος» Ζαν-Πωλ Σαρτρ.
Μια που η ευτυχία είναι ο στόχος όλων μας, αλλά κανείς από μας δεν γνωρίζει με σιγουριά ποιος είναι ο δρόμος που οδηγεί σ’ αυτήν, είναι βέβαιο ότι το βιβλίο αυτό θα αποτελέσει πυξίδα για όσους πιστεύουν στην ύπαρξή της και ελπίζουν ότι θα την κατακτήσουν…
Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η προβληματική των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που συγκροτούν ένα στρατηγικής σημασίας ζήτημα συνυφασμένο με την πολιτική και πολιτιστική ύπαρξη του ελληνισμού, εκτείνεται πολύ πέρα από τα γνωστά θέματα...
Η προκοπή του ατόμου εξαρτάται από την εργατικότητα, την αξιοσύνη και το ταλέντο στην εργασία του ή από την προθυμία και την ικανότητά του να ενταχθεί στην αριστοκρατία της εξουσίας, να προσαρμοστεί στα ήθη της, να δεχτεί τις πολιτικές της πεποιθήσεις;
Η επικρατούσα άποψη είναι ότι για να μπορέσει κανείς να σκεφτεί το Κακό. θα πρέπει προηγούμενα να έχει πάψει να πιστεύει στη ρομαντική, αλλά ανέφικτη ιδέα της αγάπης προς τον πλησίον του. Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη.
